ماریو بندتی (Mario Benedetti) نویسنده، شاعر، روزنامهنگار و منتقد سرشناس اروگوئهای است که در ۱۴ سپتامبر ۱۹۲۰ در شهر پاسو دلوس توروس، اروگوئه، به دنیا آمد. پدر و مادرش مهاجرانی ایتالیایی بودند و به سنت ایتالیاییها پنج نام کوچک و دو نامخانوادگی برای او انتخاب کردند: ماریو اورلاندو هملت هاردی برنئو بندتی فاروجا. چهار ساله بود که با خانواده به مونتهویدئو، پایتخت اروگوئه، مهاجرت کردند. در دوران نوجوانی بهسبب مشکلات مالی خانواده، از چهاردهسالگی کار کرد و درنتیجه دبیرستان را با وقفههایی به پایان رساند.
بندتی از سال ۱۹۴۵ در مجلات ادبی اروگوئه مطلب مینوشت. اولین دفتر شعرش را منتشر کرد و چهار سال بعد اولین مجموعه داستانش را ارائه داد که با استقبال خوبی مواجه شد. در سال ۱۹۵۹ با انتشار مجموعه داستان «مونتهویدئوییها» و در سال ۱۹۶۰ با رمان «وقفه»، شهرت بینالمللی یافت. این رمان بهسرعت به زبانهای مختلف ترجمه شد و اقتباسهای سینمایی و نمایشی متعددی از آن صورت گرفت.
بندتی در آثارش تصویری واقعگرایانه و انتقادی از طبقهی متوسط اروگوئه ترسیم کرده است و بیشتر به مسائل اجتماعی، سیاسی و روانی مردم زمانهاش پرداخته است. آثار او بهویژه در زمان دیکتاتوری نظامی اروگوئه بهعنوان ابزاری برای انتقاد از وضعیت اجتماعی و سیاسی آن دوران شناخته شد.